Απομακρύνεται το μετάλλιο

Μια του κλέφτη, δυο του κλεφτη, την τρίτη την πατήσαμε. Άλλη μία κακή εμφάνιση της Εθνικής στο Μουντομπάσκετ δεν έμεινε ανεκμετάλλευτη από τους παθιασμένους Τούρκους, που πήραν τη νίκη και την πρώτη θέση του ομίλου και πλέον βρίσκονται αγκαλιά με το μετάλλιο.



Η Ελλάδα δυστυχώς δεν έπαιξε για ένα ακόμη παιχνίδι καλά. Ακόμα κι έτσι όμως, αν υπήρχε λίγη προσοχή το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν διαφορετικό. Οι Τούρκοι δεν έχουν καλύτερη ομάδα από εμάς. Όμως λίγο η έδρα, λίγο η δική τους ευστοχία και η δική μας αστοχία τους έκαναν να φαίνονται μεγαθήριο μπροστά μας.

Όλοι σίγουρα απορούμε που πήρε η φοβερή εθνική που βλεπαμε στα φιλικά? Άραγε μας επηρέασαν τόσο πολύ τα όσα εξελίχθησαν με τους Σέρβους στο ΟΑΚΑ? Δεν είναι δυνατόν παίκτες που έχουν αποδείξει την αξία τους να έχουν τόσο τραγικά ποσοστά ευστοχίας αλλά να παίζουν και άμυνα με τα μάτια σε πολλές περιπτώσεις.

Πλέον ο δρόμος για το μετάλλιο δυσκολεύει πάρα πολύ. Λογικά θα αντιμετωπίσουμε στους 16 τους Ισπανούς, οι οποίοι αν και σε πολύ κακή αγωνιστική κατάσταση είναι πάντα υπολογίσιμος αντίπαλος. Ακόμα όμως κι αν κάνουμε την υπέρβαση μας περιμένουν στα προημιτελικά οι Αμερικάνοι. Τα λόγια είναι περιττά...

Όμως υπάρχει λύση. Βεβαίως δεν ξέρω κατά πόσο θα την υιοθετήσουν στο ομοσπονδιακό μας συγκρότημα. Η λύση είναι να χάσουμε από τη Ρωσία και να τερματίσουμε τρίτοι στον όμιλο. Ακούγεται παράλογο αλλά η προσωπική μου άποψη είναι πως έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα θα θυσίαζα ένα παιχνίδι για ένα ενδεχόμενο μετάλλιο.

Αν λοιπόν βγούμε τρίτοι, τότε λογικά θα αντιμετωπίσουμε μία εκ των Γαλλία ή Λιθουανία και στους 8 μάλλον την Αργεντινή. Ομάδες πολύ καλές και οι 3 αλλά σίγουρα πολύ πιο "εύκολες" από Ισπανία και ΗΠΑ. Βέβαια όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι θα αλλάξει αγωνιστικό πρόσωπο η ομάδα, κάτι που προσωπικά πιστεύω οτι μπορεί να γίνει και πως αν αποφασίσουμε να χάσουμε από τους Ρώσους τότε θα βρεθούμε στην 4αδα.